Holland, 06-10-2009
Tiësto gooit het roer om en richt zijn blik op Amerika. Een muzikale koerswijziging, een nieuw label en een nieuwe standplaats: Miami. Tijs Verwest (40) krijgt geregeld post van fans die een tatoeage hebben laten zetten. Foto’s van meisjes met de naam Tiësto boven hun bilnaad.
Wat zullen hun vriendjes er eigenlijk van vinden dat ze altijd tegen zijn naam aan zitten te kijken? Of liefhebbers die zijn logo met de vogel nu over hun hele rug hebben. Toegewijde tranceliefhebbers voor het leven. Wat zullen die eigenlijk vinden van zijn nieuwe album Kaleidoscope? Verwest vraagt zich op het terras van Hotel Arena hardop af.
Hij is heel even terug in Nederland, voor een dj-set in de Escape en voor een paar interviews rond het nieuwe album. Hij zet hierop een ferme stap buiten zijn eigen comfort zone. Verwest is het een beetje beu, dat muzikale hokje waar hij zichzelf de afgelopen vijftien jaar met wereldwijd succes in heeft geduwd. Natuurlijk had hij wel eens eerder de drang om het roer een stukje om te gooien, maar de durf ontbrak. ”Je ontwikkelt een soort automatische piloot, je valt een beetje in slaap.”
Eind 2008 zat hij een paar maanden in Los Angeles en raakte geïnspireerd door de levendige clubscene, waar hiphop, house en andere soorten dancemuziek moeiteloos door elkaar werden gedraaid. ”In Amerika zijn mensen veel meer open minded dan in Europa. Ze zijn ook niet bevooroordeeld: je hebt dat gedaan, dus ben je vies.”
Hij was ook wel een beetje klaar met Nederland. ”Ik voelde me steeds minder betrokken bij alles.” In 2007 was er nog het financiële debacle met club Cineac, tegenover Tuschinski, waar Verwest mede-eigenaar van werd. Na een half jaar stapte hij er alweer uit, niet veel later plofte de tent. ”Het klonk leuk op papier, maar als je geen goede mensen om je heen hebt, werkt het niet.” Voor hem was het een lolletje erbij. Een egoding ook. ”Het zou toch geweldig zijn als Tiësto zijn eigen goedlopende club zou hebben in Amsterdam. Maar dat werd even snel de kop in gedrukt.” Dat was misschien één van die weinige momenten dat hij zijn gevoel niet helemaal volgde.
Verhuizen naar Amerika, ja dat voelde goed. Hij vond een nieuwe manager in New York, een huis in Miami. De zomers bracht hij toch al door op Ibiza. ”Ik ben klaar voor de grote stap. Eén keer the full experience in Amerika meemaken. En als het niet bevalt kan ik altijd nog terug.” Zijn huis in Amsterdam heeft hij verhuurd.
Hij nam afscheid van zijn succesvolle Black Hole Recordings en startte een nieuw label met een veelzeggende naam: Musical Freedom. Kaleidoscope is Tiësto’s dance-popalbum. Natuurlijk hoor je zijn trance-roots erin terug. ”Het is een heel proces natuurlijk, om je stijl te veranderen.” Maar de rem zit er behoorlijk op.
De opvallendste samenwerking is die in het titel- en openingsnummer, met zanger Jónsi Birgisson van de IJslandse groep Sigur Rós. Verwest is superfan. ”Sigur Rós is natuurlijk een artistiek geloofwaardige band. Als ik dan zeg: Tiësto wil met jullie een plaat maken, dan tik je Tiësto op YouTube in en dan krijg je de TMF-powermix.” Oké, ruim 37 miljoen views, maar wel met zijn grootste trancehits Lethal industry, Adagio for strings en Dance 4 life aan elkaar geplakt.” Dan kan ik me voorstellen dat zo’n band het niet helemaal ziet gebeuren.”
Maar na een paar ontmoetingen lukt het dan vaak wel, simpelweg omdat het persoonlijk klikt. Hij strikte ook de Canadese popster Nelly Furtado, hij paste zelfs nog een gedeelte van de door haar geschreven tekst aan. Die vond hij te negatief. ”Ik hou niet van agressiviteit.” Als Tiësto draait, moet het feest zijn. ”Het is ook een imagoding. Ik ben zelf best wel rock-‘n-roll, maar ik vind dat ik een verantwoordelijkheid heb.” Liever een positieve, luchtige boodschap. Handjes in de lucht. ”Naar de dirt gaan ze zelf maar op zoek, die is overal te vinden.”
Verder staan er veel relatief onbekende gastartiesten op Kaleidoscope. Hij doet het ook niet omdat hij meer mensen wil bereiken. ”Ik denk juist dat ik dieper ga. Al die indie-bands waar ik mee werk zijn geweldig, maar ze verkopen voor geen meter.”
Dan had hij beter à la David Guetta met Akon en andere sterren kunnen werken. Je zou hem hooguit kunnen beschuldigen van het kopen van artistieke geloofwaardigheid. Maar daar gaat het hem niet om. ”Ik wil juist meer artistieke diepgang brengen. Het is geen album voor Sigur Rósfans; ik wil juist mijn fans aan die muziek bloot stellen.”
Kaleidoscope is een pop album, maar met bijna altijd de ogen gericht op de dansvloer. Hij gaat de nummers voorzichtig door zijn set heen vlechten. Proberen steeds een stapje verder weg te raken van het verleden.
”Elke avond kijk ik hoever ik kan gaan. Ik probeer het moment dat ik een oude Tiëstohit of een tranceknaller moet draaien, zo lang mogelijk uit te stellen.”
Source: Parool.nl
Recente reacties